نخستین پایگاه آموزش رسمی در روستای نارنج بن

در سال تحصیلی ۲۹-۱۳۲۸ افتتاح شد؛
نخستین پایگاه آموزش رسمی در روستای نارنج بن
مدرسه ی غزالی به عنوان نخستین پایگاه آموزش رسمی در روستای نارنج بن، با سه کلاس درس، در سال تحصیلی ۲۹-۱۳۲۸ افتتاح شد.

به گزارش تارنمای درویش نیوز، مقدمات فرمانداری شدن شهرستان نوشهر از سال ۱۳۲۴ مطرح و به تصویب رسید. بر این اساس اداره ی آموزش و پرورش شهرستان نوشهر نیز از تنکابن (شهسوار سابق) تفکیک شد. همزمان با مستقل شدن اداره ی آموزش و پرورش شهرستان نوشهر، ساخت مدارس در روستاهایی که مراکز دهستان های شهرستان بودند در دستور کار قرار گرفت.
از جمله ی این دبستان ها که با نام بزرگان ادبیات کشور مزین شده بودند می توان به دبستان صائب در روستای خیرودکنار، دبستان ادب در لاشک، دبستان مهرگان در پول و دبستان مولوی در علمده اشاره نمود.

بر اساس این گزارش، مدرسه غزالی نیز در روستای نارنج بن که در آن زمان به نارنجک بن معروف بود و مرکز دهستان کلرودپی محسوب می شد، با درخواست کتبی روانشاد حاجی علی اکبر درویش از آموزش و پرورش شهرستان نوشهر، در سال تحصیلی ۲۹-۱۳۲۸ افتتاح شد.

بر پایه این گزارش، مکان مدرسه نارنج بن محل زندگی خاندان میرزا داوود بوده است که پس از تبعید خانواده ی ورثه ی میرزا داوود در جریان نقشه ی ترور رضا شاه، بخشی از دارایی های خاندان های بزرگ کجور به نفع رضاشاه مصادره شد. بنابراین مدرسه غزالی در مکان مذکور و در باغ بزرگی نزدیک مسجد نارنج بن، دایر شد. این دبستان در ابتدا شامل سه کلاس درس، در مقطع دبستان بود و در سال های بعد به شش کلاس ارتقا یافت. حیاط مدرسه میان دو ساختمان واقع شده بود که یک طرف آن شامل پنج کلاس درس می شد و در طرف دیگر دفتر مدیر و معلم ها و همچنین کلاس درس مربوط به دانش آموزان مقطع اول ابتدایی قرار داشت.‌

مدرسه غزالی با بودجه اختصاص یافته از اداره متبوع و همچنین با کمک اهالی تجهیز شد و مرحوم میرزا غلامحسین فقیه نوری متوفی به سال ۱۳۳۲، که در ابتدا روحانی بود و مکتب خانه داشت به استخدام آموزش و پرورش در آمد و به عنوان اولین مدیر و معلم این مدرسه منصوب شد. سپس در سال ۱۳۳۴ سید جمال سجادی پسر یکی از دختران مرحوم حبیب اله خان درویش به این سمت منصوب و تا سال ۱۳۳۷ در این پست اشتغال داشت. دکتر سجادی متولد ۱۳۰۵ است که در سال ۱۳۳۴ در رشته روانشناسی در دانشگاه تهران موفق به اخذ مدرک کارشناسی و در سال ۱۳۷۷موفق به اخذ مدرک دکترا در رشته فلسفه تعلیم و تربیت شد.

آقایان آموزگار و دیوسالار نیز طی سالهای مذکور با آقای سجادی همکاری می کردند. طی این سالها دو کلاس درس با توجه به نیاز به کلاس های درس اضافه شد که در همان مکان و به همت اهالی و بودجه دولتی ساخته شد .

این گزارش می افزاید، با توجه به اینکه در آن زمان در دهستان علویکلا که شامل عالمکلا، منوچهرکلا و عزت می شد و همچنین سه روستای ونوش، پاشا کلا و خضرتیره مدرسه تاسیس نشده بود، دانش آموزان از روستاهای مذکور برای تحصیل به نارنج بن می آمدند. هر یک از کلاس های درس مدرسه ی غزالی، پذیرای حدود ۳۰ دانش آموز بود.
گفتنی است، دانش آموزان عموما به دلایل مختلف پس از پایان تحصیلات ابتدایی ترک تحصیل می نمودند، بنابراین افرادی که تمایل به تحصیل در مقاطع بالاتر را داشتند مجبور می شدند به تهران یا نوشهر عزیمت کنند.

گردآورنده؛ کیامرث درویش

تنظیم؛ فائقه درویش