پنج شنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

روایتی تاریخی با شعری از کیامرث درویش

درویش نیوز؛ منطقه ای که امرور نور خوانده می شود و از پشت کوههای شیمیرانات و لواسان آغاز و تا منطقه دشت و کنار دریای مازندران به مرکز شهرستان می انجامد قسمتی از مازندران است در گذشته بخشی از خاک پهناور رویان و پس از آن (رستمدار) بوده است . که پس از مرگ ملک کیومرث بن ملک بیستون از امرای سلسله پادوسپانی به سال ( ۸۵۷ ه .ق) رستمدار بین دو پسرش ملک کاووس و ملک اسکندر که موسسان سلسله های بنی کاووس یا حکام (نور) و بنی اسکندر یا حکام (کدیر و کجور) می باشند تقسیم شد .

 پادوسپانان از سال ۴۰ هجری با فرمانروایی پادوسپان بن کیل تا سال (‌۱۰۰۶ هجری ) یعنی زمانی که شاه عباس صفوی آخرین فرمانروایان این سلسله را از میان برد در رویان و رستمدار و نور و کدیر حکومت می کردند که سی و ششمین پادوسپان ملک کیومرث بن ملک بیستون ( ۸۰۷- ۸۵۷ ه .ق) پس از لشکرکشی امیر تیمور کورگانی به دنبال اتفاقاتی در شیراز در بند بود و با خود عهد کرده بود که اگر مجددا به حکومت رویان برسد در رواج مذهب شیعه ائمه اثنی عشر ( ۱۲ امامی ) سعی نماید و از آن زمان تشیع در رویان رسمیت یافت بنابراین چند سال قبل از آنکه صفویان تشیع را بعنوان مذهب رسمی در ایران اعلام کنند. به گواه تاریخ ملک کیومرث پادوسپان تشیع را در رویان و اطراف بعنوان مذهب رسمی اعلام کرد.

آرامگاه ملک کیومرث در هزار خال بین کجور و خواچک و صالحان و قبور امام زاده هایی چند از جمله سید طاهر و مطهر است .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.