با توجه به آمار و بررسی های ترازسنجی که توسط سازمان بنادر و کشتیرانی ایران در فروردین ماه ۱۴۰۲ انجام و منتشر شده است میزان کاهش تراز آب دریای کاسپین در سمت ایران به ۱.۸۲ متر از سال ۱۳۷۴ تا ۱۴۰۲ می رسد. این رقم در طول یک دهه گذشته ۱۲۶ سانتی متر و در طول دو سال گذشته ۶۱ سانتی متر بوده که آشکارا نشان از شتاب وخامت اوضاع در کاسپین یا خزر است.
درویش نیوز؛ محمد درویش،”کارشناس منابع آب و محیط زیست” در کانال تلگرامی خود اعلام کرد هر آمار و اعداد دیگری که از جانب وی در رسانه ها در مورد این موضوع منتشر شده، اگر با اطلاعاتی که در نوشتار او همخوانی ندارد تکذیب می شود.
محمد درویش کارشناس و کنشگر فعال محیط زیست در این باره نوشتاری با عنوان ” آنچه درباره ولگا می دانیم!” را در کانال تلگرامی خود انتشار داد که بدین شرح می باشد.
ولگا بزرگ ترین و طولانی ترین رودخانه روسیه و اروپاست. طول این رودخانه ۳۵۳۱ کیلومتر – بیش از ۳.۷ برابر طولانی ترین رود ایران کارون و مساحت حوضه آبخیز آن متجاوز از ۱۴۰۴۱۰۷/۶ کیلومتر مربع یعنی نزدیک به مساحت ایران است!
کمینه دبی ثبت شده این رودخانه شگفت انگیز ۵ هزار متر مکعب در ثانیه و بیشینه آن به رقم باور نکردنی ۴۸۵۰۰ متر مکعب در ثانیه می رسد.
متوسط دبی طولانی مدت ثبت شده برای این رودخانه ۸۰۶۰ متر مکعب در ثانیه معادل ۲۵۴۱۸۰۱۶۰۰۰۰ بیش از ۲۵۴ میلیارد متر مکعب در سال است. در عظمت این حجم کافی است بدانیم متوسط آورد سالانه پرآب ترین رودخانه ایران کارون حدود ۱۲ میلیارد متر مکعب است! همچنین این رقم برای دجله ۱۷ و برای فرات ۳۰ میلیارد متر مکعب است. یعنی آبدهی ولگا به تنهایی چند برابر بزرگ ترین رودخانه های منطقه ماست.
دولت روسیه با احداث صدها سد مخزنی کوچک و بزرگ و بندهای کنترل کننده رسوب و نیز انحراف به کانالهای در یک و دو و سه آبیاری عملا ماهیت رژیم آبشناختی طبیعی این رودخانه را تغییر داده است. آنگونه که به گفته علی سلاجقه رییس سازمان حفاظت محیط زیست در ماه گذشته ورودی آب این رودخانه به خزر نزدیک صفر شد.
درویش نیوز؛ در سال ۱۳۶۱ دولت ایران نام دریای مازندران را نام رسمی اعلام کرد، ولی در بخشنامه دولتی سال ۱۳۸۱ نام رسمی دریای شمال ایران در مکاتبات فارسی دریای خزر و در مکاتبات انگلیسی دریای کاسپین (Caspian Sea) اعلام شد. برخی ایرانیان از ۱۳۱۶ این دریا را مازندران هم نامیدهاند. نام دریای خزر و گاه دریای مازندران در ۵۰ سال گذشته در رسانههای گروهی ایران رایج بودهاست.
گفتنی است “خزر” نام اقوامی مهاجم نیز بوده خزرها را میتوان تا اندازهای با هونها همسان دانست. این تیره کمابیش در سدهٔ ۵ پس از میلاد از بیابانهای شرقی آسیا و شمال چین برخاسته و به همراه هونها به شمال قفقاز و سرزمین ایران آمدهاند. به عبارت دیگر این قوم در بین شمالغربی این دریا و دریای سیاه سکونت داشتند. خزرها به همراه دیگر اقوام بیابانگرد، در زمان ساسانیان، بارها و بارها به سرزمین ایران میتاختند و پس از حضور کوتاهمدت خود معمولاً به دست سپاه ساسانی از مرزهای ایران بیرون رانده میشدند.